KISSADAN HİSSE

Ordu Fatsa Devlet Hastanesinde yaklaşık 15 yıl önce çalıştığım yıllarda,  çocuk polikliniklerinde hasta sayısı, günlük bakılması gereken hasta sayısının çok çok üzerindeydi. Bir de uzak yerden gelen hastaları geri çevirmek istemediğimizden, başta pazartesi günleri olmak üzere kapasitemizin kat kat fazla hastayı kabul ederdik.

Ordu’nun çoğu ilçesi Fatsa’yı İl gibi görür, ticaretini, alışverişini, eğlencesini Fatsa’da yapar,  sağlık hizmetlerini öncelikle yine Fatsa’dan alırlardı. Polikliniğin yoğun olduğu günlerden birinde, hastaların biri giriyor biri çıkıyordu içeri. Öncelikle hedefimiz bu yoğun poliklinikte, hasta bakısında durumu ciddi olan hastaları atlamamak. Çünkü o yıllarda henüz menenjit ve zatürre aşıları da rutin yapılmıyordu. Bu nedenle menenjit ve zatürre hastası oldukça fazlaydı. O yoğunlukta bir baba, 8-9 aylık çocuğunu getirdi; gece terlemesi var, bıngıldağı çok geniş, hala tam basamıyor diye. Muayenesi yaptığım çocuğumuzda D vitamini eksikliğine bağlı raşitizim düşündüm. Kan tetkikleri ile birlikte sol el bilek grafisi de istedim.

Öğle tatili oldu. Yemeğimizi yedik, ne kadar dinlenebildikse artık, tekrar polikliniğe başladık.  Hem yeni hastalara bakıyoruz bir gayretle hem de sonuçlara. Saat 14.00 civarı idi. Sabah muayene edip tetkik istediğim hastanın babası, “ Hocam, sonuçlarımıza bakar mısın” dedi. Kan tetkiklerine baktım. “Bir de filmi vardı” dedim babaya. Baba elindeki sarı zarftan filmi çıkardı. Filme baktım. Bu benim istediğim, sol el bilek grafisi değildi. Kafa grafisi idi. Önce kendimden şüphe ettim. Bu yoğunklukta yanlış istek mi yaptık diye. Babaya, “ Bu kafa filmi, biz bu filmi istemedik” dedim. Baba, “Hocam, çocuğumun bıngıldağında açıklık var” dedi. Meğer biz çok yoğunuz diye babası bizim yanlış film istemiş olabileceğimizi  düşünerek, el bilek filmi çekilirken, “ Benim çocuğumun bıngıldağında genişlik var. Doktor çok yoğundu. Herhalde kafası karışmış olacak” diyerek öğle arası sekreteri biraz da tehdit ederek film isteğini değiştirmiş. Kafa grafisi çektirmiş. Önce kızdım babaya nasıl benim haberim olmadan değiştirdin diye. Ancak, sonra hak verdim babaya. Bu poliklinik yoğunluğunda hata yapma olasılığımızda vardı gerçekten. Kral çıplak demişti baba bize. Haklıydı.

Poliklinik bitince başhekimliğin yolunu tuttum. Durumu başhekimize anlattım “ Sayın başhekimim baba haklı. Baktığımız poliklinik sayıları (ortalama 120-150) çok. Hata yapma olasılığımız çok yüksek. Hasta sayılarını 80-100 ile sınırlandıralım dedim. Haklısın dedi başhekimimiz. Çocuk polikliniğimizde hasta sayılarını sınırlandırdık.

Tabi bu ancak birkaç gün sürdü. Önce yüz onlar, sonra yüz yirmiler derken, eski ortalamamızı tutturduk çok şükür. Rekorumuz yüz seksen üç idi. 19.11.2021

                                                                                                                                                             ORDU