Ankara 1969 doğumluyum. Eskişehir TCDD Meslek Lisesini  1987’de bitirdim. Bir dönem demiryolcu mesleği ile tıp fakültesini bir arada yürüttüm. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesinden 1996’da mezun oldum. Kars Susuz Merkez Sağlık Ocağında mecburi hizmetimi yaptım.  OMU Tıp Fakültesinden,2003 yılında Down Sendromlu Çocuklarda Safra Kesesi Motilitesinin Araştırılması bitirme tezim ile  Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanlığını aldım. Yıllar geçti, buradan tez hocam sayın Prof. Dr. Haydar Ali Taşdemir ve tezim sırasında desteğini esirgemeyen Prof. Dr. Ayhan Gazi Kalaycı,  Prof. Dr. Ayhan Dağdemir ve Ana Bilim Dalı başkanımız Prof. Dr. Şükrü Küçüködük hocam ile tıp eğitimime katkıda bulunan tüm hocalarıma saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Aramızdan ayrılan sayın hocalarımı rahmetle anıyorum.

Muş Malazgirt Devlet Hastanesi, Ordu Fatsa Devlet Hastanesinde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanı olarak çalıştım. 2009 yılından itibaren Fatsa Özel Meditech Hastanesi, Fatsa Şifa Tıp Merkezi, Samsun Anadolu Hastanesi, Ordu Sevgi Hastanesi. Ordu Medicalpark Hastanesinde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanı ve kısa bir süre Ordu Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD da Dr. Öğr. Üyesi olarak çalıştım.

Kendi özel muayenehanemde 2021 Eylül ayında çalışmaya başladım.

Aileler ve eş-dost sohbetlerinde “ Hocam neden Çocuk Hekimliğini seçtiniz?” sorusu, diğer hekim arkadaşlara olduğu gibi bana da sık yöneltilen sorulardan biri. Öyküsü şöyle:

Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi 4. Sınıf Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları stajında çocuklarla iç içe olunca acaba çocuk hekimi mi olayım fikri oluşmaya başladı bende. Stajda özelikle sayın hocam Prof. Dr. Faik Sarıalioğlu’nun hasta başı vizitleri beni çocuk hekimi olabilirim fikrinin oluşmasının en büyük etkenlerinden biri oldu. Hocamın bilgisi deneyimi ve çocuklara yaklaşımı beni çok etkiledi. Sayın hocamı saygı ve sevgilerimi sunuyorum.

Çocuk hekimi olmamda beni etkileyen olayların biri de 5. Sınıf Ortopedi stajında tanıştığım bir çocuk hastamızdı. Hastamızın doğuştan kalça çıkığı vardı. Maalesef geç tanı konduğu için birden fazla operasyon yapılmak zorunda kalınmıştı. Yaşadıklarına rağmen yine de o hasta çocuğumuzun gözlerinin içi gülüyordu. Her hasta başı vizitine geldiğimizde hep gülen gözleriyle karşıladı bizi. İşte o gözlerinin içi gülen çocuk, benim çok sevdiğim ve hep severek yaptığım çocuk hekimi olma kararımı netleştirmiş oldu.

Son iki yıldır yaşadığımız Covid-19 pandemisinde sağlık çalışanları, tüm dünyada büyük bir gayret ve takdire şayan bir şekilde çalışmaktadır. Bilimin ışığı ile bu pandemiyi atlatacağız. Pandemi ile mücedelede  MASKE-MESAFE-HİJYEN kurallarına harfiyen uymak olmazsa olmaz şarttımız. Hala en etkili mücadele yöntemlerinden biri. Bilimsel olarak en etkili korunma yolu Covid-19 aşısıdır. Dünya artık küçük. Hepimiz her an her bilgiye ulaşabiliyoruz. Yapılan çalışmalarda hem Covid-19 hastalığına yakalanan hem de yoğun bakımda yatan hastaların büyük bir çoğunluğunu aşısız bireyler oluşturuyor.

Lütfen artık özelikle sosyal medya başta olmak üzere aşı karşıtı kirli bilgilere inanmayalım. Ben bir çocuk hekimi olarak başta çocukluk çağı aşıları olmak üzere bilimsel olarak onayını almış aşıların toplum sağlığı için çok çok önemli olduğunu çevreme anlatmaya çalışıyorum. Çevremize bakalım. Örneğin, artık çocuk felcine yakalanmış çocuklar görmüyoruz. Bunu aşıya borçluyuz. Yine tüberküloz (verem), boğmaca, difteri, tetanoz, hepatit B, hepatit A,  su çiçeği, zatüre, rotavirus, menenjit vb aşılar ile özelikle  çocukluklarımızı tehdit eden bu  hastalıklar daha kontrol edilebilir bir seviyeye indi. Belli bir yaşın üstünde olanların sağ ön kolunda bir aşı izi var. Çiçek aşısı. Artık bu aşı ile dünya da çiçek hastalığı tamamen ortadan kaldırılmıştır. Çocuk hekimliğine ilk başladığım yıllarda özelikle sonbahar-kış aylarında onlarca menenjit hastası çocuk vakalarımız oldu. Şimdi aşı ile menenjit hastalığını 15 yıl önceki gibi sık görmüyoruz. BUNU AŞIYA BORÇLUYUZ.

Bir çocuk hekimi olarak bilimin ışığında hastalarıma yardımcı olmaya çalıştım.

EVET BEN BİLİMSEL OLARAK ONAYLANMIŞ AŞILARI ÖNERİYORUM.

BEN AŞICI-AŞI SEVER BİR ÇOCUK HEKİMİYİM.

Son olarak Covid-19 Pandemisinde hayatını kaybeden tüm sağlık çalışan arkadaşlarıma sevgi, saygı ve rahmetle anıyorum. Biz toplum olarak onlara borçluyuz.

“SAĞLIKTA ŞİDDETE HAYIR!”